اثر مصرف خوراکی عصاره الکلی گیاه بوزیدان بر کاهش حافظه ناشی از تزریق داخل بطنی استرپتوزوتوسین در موش های سفید آزمایشگاهی نر

مقدمه و هدف: با توجه به شیوع و اهمیت درمان بیماری‏های سیستم عصبی مرکزی از جمله بیماری‏های زوال مغز مانند آلزایمر و عدم وجود درمان قطعی برای این بیماری، در مطالعه اخیر، به بررسی اثر بوزیدان به‏عنوان یکی از گیاهان دارویی بر روند پیشرفت این بیماری پرداخته‏شده‏است.    مواد و روش­ها: آلزایمر با مدل تزریق داخل بطنی استرپتوزوتوسین، ایجاد و میزان یادگیری و حافظه فضایی موش‏ها به‏ترتیب با روش آزمون احترازی غیرفعال و آزمون مآزy  شکل ارزیابی‏شد. حیوانات مورد تحقیق به گروه‏های کنترل، کنترل+درمان و تزریق استرپتوزوتوسین، استرپتوزوتوسین+درمان تقسیم‏شدند. موش‏های درمان، یک روز پیش از جراحی به مدت سه هفته عصاره بوزیدان را به شکل خوراکی دریافت و سپس به آزمون‏های یادگیری مآز y شکل و آزمون احترازی وارد می‏شدند؛ در‏نهایت، داده های آزمون­ها با تست‏های آماری مرتبط مورد مقایسه قرار‏می گرفت.   نتایج: درمان با دوز mg/kg 200 عصاره گیاه توانست میزان تأخیر حین عبور (stl) را به‏عنوان نماد یادآوری اطلاعات در گروه تزریق با استرپتوزوتوسین (10/3 ± 1/33) به عدد معنی­دار (48/3 ± 5/43) نزدیک‏کند؛ همچنین رفتار تناوبی به‏عنوان درصد حافظه فضایی، در موش‏های درمان‏شده با عصاره 100 و mg/kg 200 به‏ترتیب 21/5 ± 68/67 و 27/6 ± 26/63 به‏دست‏آمد که نسبت‏به گروه کنترل (81/4 ± 21/45) افزایش معنی­دار داشتند.    نتیجه­گیری: به‏طورکلی، درمان طولانی با عصاره گیاه بوزیدان در جلوگیری از کاهش حافظه ناشی از تزریق استرپتوزوتوسین داخل‏بطنی اثری قابل‏توجه دارد و شاید این گیاه، عامل بالقوه ای در درمان بیماری‏های تخریب عصبی مانند بیماری آلزایمر باشد.